این هواپیما در 8 سپتامبر 1982 رسما توسط شرکت هواپیمایی یونایتد وارد صنعت هوانوردی تجاری شد.
بویینگ 767 توسط موتورهای CF6 جنرال الکتریک، رولزرویس RB211 و پرت اند ویتنی 4000 قدرت می‌گرفت اما شرکت پرت اند ویتنی استفاده از موتور PW4000 را نیز برای این هواپیما میسر کرد.
مشخصات:
فاصله‌ی نوک دو بال: 47.6 متر
طول: 48.5 متر
ارتفاع: 15.8 متر
ظرفیت مسافر: 255 نفر
بیشینه‌ی سرعت: 0.8 ماخ (870 کیلومتر بر ساعت)
محدوده‌ی پرواز: 9400 کیلومتر
انواع
767-200
مدل پایه این هواپیما است که در سال ۱۹81 از خط تولید بویینگ خارج شد، این هواپیما با چیدمان سه کلاس پروازی ظرفیت حمل ۱۸۱ مسافر و در یک کلاس پروازی ۲۵۵ نفر را دارد. در کل تعداد ۱۲۸ فروند از این مدل ساخته شده است.
مدلی با پسوند ER نیز ساخته شد که تفاوت آن با مدل پایه توانایی انجام پروازهای طولانی‌تر است. این هواپیما نخستین مدل از این خانواده بود که بر فراز اقیانوس اطلس به پرواز درآمد و بارها رکورد طولانی‌ترین پرواز با هواپیماهای دو موتوره را شکست.
767-300
مهم‌ترین فرق این مدل با مدل قبلی طول بیشتر آن است (حدود 6 متر)، در سال ۱۹۸۳ مخصوص شرکت هواپیمایی JAL ژاپن طراحی شد و نخستین فروند از آن در سال ۱۹۸۶ برای این شرکت به پرواز درآمد.
این مدل نیز هواپیمایی با پسوند ER دارد که تنها تفاوت آن با مدل معمولی قابلیتش در انجام پروازهای طولانی‌تر است. نخستین فروند از آن در سال ۱۹۸۶ به پرواز درآمد اما تا سال ۱۹۸۷ مورد اقبال شرکت‌های هواپیمایی رو برو نشد اما پس از آن سفارشاتی را دریافت کرد و به خدمت وارد شد.
767-300 ترابری
نوع باری این هواپیماست که بر پایه مدل ER 300-767 ساخته شد که در سال ۱۹۹۳ به سفارش یونایتد پارسل سرویس (UPS) طراحی شد و در سال ۱۹۹۵ وارد آسمان‌ها شد. به دلیل این که این هواپیمای ترابری نسبت به دیگر هواپیماهای باری پهن پیکر مثل ایرباس A300 عرض کمتری دارد، قادر به حمل پالت‌های بار معمولی نیست و باید از پالت‌های مخصوص خود استفاده نماید. از مدل ترابری 767 فقط۵۰ فروند ساخته شده است.
767-400ER
اولین هواپیمای بویینگ است که صرفا به دلیل بسط داده شدن ابعاد هواپیما زیر مجموعه هواپیماهای پهن پیکر قرار گرفت. این مدل آخرین نسل ۷۶۷ است که بیشترین طول را در میان هواپیماهای این خانواده دارد، این مدل در سال ۱۹۹۷ بصورت اختصاصی برای دو شرکت دلتا ایرلاینز و کنتیننتال ایرلاینز طراحی و نخستین فروند از آن در سال ۲۰۰۰ تحویل داده شد.
767 غیرتجاری
مزایای قابل اتکای این هواپیما باعث شد تا علاوه بر حضور در بخش تجاری از این هواپیما در بخش‌های دیگر نیز استفاده شود، کشورهای بسیاری از این هواپیما در زمینه هواپیماهای اختصاصی دولت‌ها و مقامات عالی استفاده می‌کنند، بخش‌های نظامی هم از این هواپیما استفاده‌های مورد نیاز خود را می‌کنند.
E-767 نام مدل آواکس این هواپیما است که وزارت دفاع ژاپن از آن استفاده می‌کند، آواکس یا سیستم کنترل و هشدار زودهنگام هوابرد نوعی هواگرد با قابلیت دیده‌وری راداری است که به عنوان یک ایستگاه رادار نیرومند و متحرک برای انجام عملیات فرماندهی و کنترل و مدیریت جنگ طراحی شده‌است.
KC767 نیز مدل تانکر سوخت رسان این هواپیما است که در انواع مختلفی در خدمت قرار دارد، این هواپیما در نیروهای هوایی ژاپن، برزیل، کلمبیا، ایالات متحده آمریکا و ... فعال است